Zabawa w kuchnię.

Zabawa w kuchnię. 

Całkiem niedawno odkryłem jak bardzo zabawa  w kuchnię może pozytywnie zająć czas mojej dwulatki. Mała córeczka naśladuje mamusię i próbuje gotować na plastikowym aneksie kuchennym, który postawiliśmy z żoną obok piaskownicy. Zabawa zaczyna się od "jajecznicy". Nabiera z piaskownicy piasku prosto na plastikową patelnię, po czym kładzie ją na "kuchenkę". Czasem przemiesza i w końcu odkłada. Następnie bierze plastikowe kubki, wsypuje piasek i mówi "tata, choć pić !" Czasem jeszcze wzniesiemy toast i do dna :) 

I się zaczęło ... 

Teraz nie wyobrażam sobie jej dzieciństwa bez kuchni :) Codziennie mi coś gotuje i sprawia jej to ogromną przyjemność. Dziś dostała bezprzewodowy czajnik i nowy garnuszek :D Więc jest się czym bawić ! 

Jak nauczyć dziecko sikania do nocnika ?

Jak nauczyć dziecko sikania do nocnika ? 

Nauczyć dziecko robić siku do nocnika, to problem z którym spotykają się rodzice mniej więcej między 1,5 a 3 rokiem życia. Jedne dzieci załapują wcześniej inne później. Jedne trzeba przygotować do tego inne załapują od razu. 

Dobre rady

Najlepiej się nie przejmować "dobrymi radami" rodziców, teściów itd. Wszyscy zawsze wiedzą lepiej, więc najlepiej w ogóle nie zwracać na to uwagi. Jeśli dziecko nie chce siadać na nocnik, boi się i płacze, to naprawdę na siłę nie warto próbować. Jeśli zmuszamy do czegoś naszego dzieciaka to nic dobrego z tego nie wyniknie. W moim przypadku, Olka reagowała właśnie w ten sposób, że bała się nocnika. Na początku, żona czytała się książeczkę o nocniku, później widziała zaczęła lalkę kłaść na nocnik i mówiła, że lala robi siku. W końcu przestała się bać nocnika, ale siadać dalej nie chciała....

Poświęcić swój czas... 

W końcu w któryś weekend, postanowiliśmy w ogóle nie dawać jej pampersa. Od samego rana powtarzaliśmy jej, że jak będzie się jej chciało siku to na nocnik. 

Mokra kanapa, stos przesikanych majtek, ale sukces ! 

Dopiero w drugi dzień pierwszy raz powiedziała, że sama chce siku. Przez kolejne kilka dni, to coraz mniej przesikanych majtek i widać po niej, że sama zaczyna coraz bardziej rozumieć o co chodzi. To cieszy ! 

Zabawy na placu zabaw.

Zabawy na placu zabaw.

Niedaleko mojego domu jest przedszkole. Na jego terenie jest nowy plac zabaw, w którym pełno jest interesujących zabawek, karuzel i huśtawek dla dzieci. Moja mała dziewczynka, gdy tylko tam idziemy czuje się jak w raju. Największą frajdę sprawia jej wchodzenie po linie na górę zjeżdżalni, by potem szybciutko zsunąć się na pupie na w dół. Oczywiście jest jeszcze na tyle mała, że muszę ją ubezpieczać z każdej strony, jednak im starsza tym lepiej sobie z tym radzi. Huśtawka, to jest coś co lubi chyba każde dziecko... rodzicie pewnie też. Jak dzieci są malutkie to trzeba je kołysać, kiedy jednak podrosną i same potrafią,  to rodzice maja czas dla siebie.

Czas zakończyć zabawę. 

Najgorsze w całej zabawie na placu zabaw jest kończenie i powrót do domu. Moje małe Słoneczko jakby mogło, to przykuło by się łańcuchami do huśtawek i nie ruszało z miejsca. Co robić w sytuacji, gdy dziecko wpada w histerię, że nie chce iść ? Każdy z nas ma już pewnie jakieś sprawdzone sposoby: odwrócenie uwagi, obiecanie czegoś innego, metoda kija i marchewki. Widząc jaką frajdę ma mój mały Skarb na placu zabaw chętnie został bym tam cały czas.

Jak radzić sobie ze złością u dzieci ?

Jak radzić sobie ze złością i agresją u dzieci ? 

Dzieciom złość i agresja towarzyszy od samego początku ich istnienia. Kiedy kilkumiesięczny maluszek jest głodny, płacze ponieważ w ten sposób, chce zwrócić na siebie uwagę. Takie zachowanie jest zachowaniem agresywnym wynikającym z woli przetrwania. Dziecko, nie potrafi mówić i z bezsilności zaczyna płakać by osiągnąć swój cel. Najważniejsze jest to, że kiedy dziecko się złości to znaczy, że dobrze się rozwija. Nie powinniśmy go wtedy karać i ingerować. Wyjątkiem jest, jeśli dziecku towarzyszy agresywne zachowanie np. bicie, gryzienie itp. Dziecku, pokazującym swoje niezadowolenie, przez wybuchy złości powinniśmy okazać zrozumienie. Porozmawiać z nim, gdy napad złości przejdzie, wysłuchać i okazać szacunek dla jego zdania. W ten sposób dziecko powoli uczy się odróżniać emocje. Jeśli wybierzemy bicie dziecka za jego zachowanie, uczymy je tego samego.